Stripverhaal.
Door: gineke
Blijf op de hoogte en volg Henk en Gineke
20 April 2015 | Verenigde Staten, Las Vegas
Een stripverhaal....
Deze dag gaan we naar down town Las Vegas. De dame van de campingregistratie wees ons de bushalte, 200m verderop . “Er gaat elke 20 minuten een bus”vertelde ze toen we ons gisteren bij haar kwamen aanmelden.
Dus, in de blote bloes en korte broek (het wordt 30grd vandaag), camera's en Henks verlanglijstje met items die hij vorig jaar gemist heeft, wandelen we naar de bushalte. Het is wel wat winderig, maar gezien de weersvoorspelling is een briesje wel welkom.
Goede timing, de bus komt er nèt aan. Voorop staat Boulder City en Down Town. We kopen een retourtje en vragen de chauffeur nog even of hij wèl via down town Las Vegas rijdt. “Yes ma'm” Mooi. In de bus bespreken we onze plannen nog eens.
We willen ons zo zuidelijk mogelijk op de Strip af laten zetten. Daar begint een monorail die ons dan precies op punt 1* van het verlanglijstje brengt: de Rollercoaster in New York-New York.
Op een gegeven moment valt het me op dat de reis wel èrg lang duurt en er stappen ook wel èrg veel locals in.....
Als de bus even 2 minuten moet wachten om op tijd te kunnen blijven rijden, rent Henk naar de chauffeur en vraagt of deze bus nu werkelijk wel naar down town Las Vegas gaat. “No Sir, down town Boulder City”..... :-(( Ik had al zo'n bruin vermoeden.....
Maar hij is erg vriendelijk en legt ons uit wat nu te doen. Als we nù uitstappen en dan die en die straat inlopen en dan daar en daar goed kijken, dan zullen we een dubbeldekker zien komen, díe gaat naar de Strip. En als we vanavond terug willen moeten we daar en daar weer instappen. We hebben nu al bijna een uur in de bus gezeten......( dus vanavond óók)
We vinden de dubbeldekker. Hoe de kaartverkoop hier werkt zien we niet ècht, maar ik doe alsof mijn neus bloedt en haal mijn kaartje met magneetstrip (van de vorige bus) door de gleuf. Als het niet goed is hoor ik wel wat ik dan moet doen. Het werkt!!
We ploffen neer op de voorste bank boven in de bus, een prachtig plekje. Ook deze rit duurt weer een half uur. Uiteindelijk stappen we anderhalf uur na vertrek van de camping uit de bus.
We lopen naar het tussenstation van de monorails bij Luxor.
Er staan meer mensen te wachten en te wachten en te wachten..! Dan horen we dat de trein niet rijdt vanwege de harde wind.
We wandelen eerst maar eens naar Starbucks in New York-New York, checken wifi, doen wat administratie en maken ons vervolgens op voor punt 1* van de lijst: de Rollercoaster.
Henk heeft het er het hele jaar al over, want vorig jaar is het er niet van gekomen.
We gaan naar boven in deze goktent. Deze rollercoaster gaat deels door het gebouw en deels buitenom. Bij de kassa horen we dat we vandaag geen kaartje hoeven te kopen....
De Rollercoaster gaat niet!! Te veel wind!! Ik zal jullie Henks reactie besparen.
Via de M&M winkel wandelen we naar punt 2* van de lijst: De Bellagio Fontein. Elk half uur is daar een geweldige watershow en dit keer wil Henk die show van fonteinen van boven, vanaf de nagebouwde Eiffeltoren aan de overkant, filmen.
Op tijd arriveren we bij het Bellagio. Het is opvallend stil. De eendje zwemmen in alle rust over de sproeikoppen van de fonteinen, daar waar straks de show moet plaatsvinden.....
Dan horen we dat er geen show zal plaatsvinden vanwege …... ja juist, de wind!!
En op de Eiffeltoren is het óók al niet ècht prettig toeven....
Het reuzenrad, Big Eye, staat eveneens stil en ook Henk wordt nu wel een beetje stil. Zo waren we snel klaar met het verlanglijstje.
We pakken een terrasje, likken onze wonden, drinken een peperduur biertje en gaan mensen kijken.
De wind die we eerst wel prettig vonden, wordt nu iets minder prettig en de voorspelde 30 grd halen we vandaag ook niet.
We besluiten om aan het eind van de middag richting bus wandelen. We nemen niet dezelfde bus als vanochtend. (anderhalf uur!) Nee, we nemen de shuttlebus van “Sams Town” een groot gokhotel dat volgens Henk vlakbij onze camping ligt.
Inmiddels is de wind veranderd van prettig naar minder prettig naar onaangenaam, de temperatuur is gezakt en in de verte is een zandstorm in de maak.
Eenmaal terug bij Sams Town lopen we richting camping. We kunnen op de wind leunen, krijgen zand in neus en ogen, krijgen het koud en de camping is verder dan we dachten.
En als je op dat moment óók nog de reclameborden voor de musical “De Menopause”ziet, dan denk je bij jezelf : “het is toch wel tobben in Las Vegas”....
Terwijl we staan te schuilen voor de wind in een bushokje denken we ineens aan ons buskaartje van die ochtend. Er komt een bus en we stappen er maar gewoon in. Kaartje door de gleuf en yes, weer werkt het! We kunnen nog twee haltes meerijden. We worstelen nog even 200m tegen de wind in, eten lekker in het restaurant naast de camping en zijn níet vóór donker thuis.
Deze dag gaan we naar down town Las Vegas. De dame van de campingregistratie wees ons de bushalte, 200m verderop . “Er gaat elke 20 minuten een bus”vertelde ze toen we ons gisteren bij haar kwamen aanmelden.
Dus, in de blote bloes en korte broek (het wordt 30grd vandaag), camera's en Henks verlanglijstje met items die hij vorig jaar gemist heeft, wandelen we naar de bushalte. Het is wel wat winderig, maar gezien de weersvoorspelling is een briesje wel welkom.
Goede timing, de bus komt er nèt aan. Voorop staat Boulder City en Down Town. We kopen een retourtje en vragen de chauffeur nog even of hij wèl via down town Las Vegas rijdt. “Yes ma'm” Mooi. In de bus bespreken we onze plannen nog eens.
We willen ons zo zuidelijk mogelijk op de Strip af laten zetten. Daar begint een monorail die ons dan precies op punt 1* van het verlanglijstje brengt: de Rollercoaster in New York-New York.
Op een gegeven moment valt het me op dat de reis wel èrg lang duurt en er stappen ook wel èrg veel locals in.....
Als de bus even 2 minuten moet wachten om op tijd te kunnen blijven rijden, rent Henk naar de chauffeur en vraagt of deze bus nu werkelijk wel naar down town Las Vegas gaat. “No Sir, down town Boulder City”..... :-(( Ik had al zo'n bruin vermoeden.....
Maar hij is erg vriendelijk en legt ons uit wat nu te doen. Als we nù uitstappen en dan die en die straat inlopen en dan daar en daar goed kijken, dan zullen we een dubbeldekker zien komen, díe gaat naar de Strip. En als we vanavond terug willen moeten we daar en daar weer instappen. We hebben nu al bijna een uur in de bus gezeten......( dus vanavond óók)
We vinden de dubbeldekker. Hoe de kaartverkoop hier werkt zien we niet ècht, maar ik doe alsof mijn neus bloedt en haal mijn kaartje met magneetstrip (van de vorige bus) door de gleuf. Als het niet goed is hoor ik wel wat ik dan moet doen. Het werkt!!
We ploffen neer op de voorste bank boven in de bus, een prachtig plekje. Ook deze rit duurt weer een half uur. Uiteindelijk stappen we anderhalf uur na vertrek van de camping uit de bus.
We lopen naar het tussenstation van de monorails bij Luxor.
Er staan meer mensen te wachten en te wachten en te wachten..! Dan horen we dat de trein niet rijdt vanwege de harde wind.
We wandelen eerst maar eens naar Starbucks in New York-New York, checken wifi, doen wat administratie en maken ons vervolgens op voor punt 1* van de lijst: de Rollercoaster.
Henk heeft het er het hele jaar al over, want vorig jaar is het er niet van gekomen.
We gaan naar boven in deze goktent. Deze rollercoaster gaat deels door het gebouw en deels buitenom. Bij de kassa horen we dat we vandaag geen kaartje hoeven te kopen....
De Rollercoaster gaat niet!! Te veel wind!! Ik zal jullie Henks reactie besparen.
Via de M&M winkel wandelen we naar punt 2* van de lijst: De Bellagio Fontein. Elk half uur is daar een geweldige watershow en dit keer wil Henk die show van fonteinen van boven, vanaf de nagebouwde Eiffeltoren aan de overkant, filmen.
Op tijd arriveren we bij het Bellagio. Het is opvallend stil. De eendje zwemmen in alle rust over de sproeikoppen van de fonteinen, daar waar straks de show moet plaatsvinden.....
Dan horen we dat er geen show zal plaatsvinden vanwege …... ja juist, de wind!!
En op de Eiffeltoren is het óók al niet ècht prettig toeven....
Het reuzenrad, Big Eye, staat eveneens stil en ook Henk wordt nu wel een beetje stil. Zo waren we snel klaar met het verlanglijstje.
We pakken een terrasje, likken onze wonden, drinken een peperduur biertje en gaan mensen kijken.
De wind die we eerst wel prettig vonden, wordt nu iets minder prettig en de voorspelde 30 grd halen we vandaag ook niet.
We besluiten om aan het eind van de middag richting bus wandelen. We nemen niet dezelfde bus als vanochtend. (anderhalf uur!) Nee, we nemen de shuttlebus van “Sams Town” een groot gokhotel dat volgens Henk vlakbij onze camping ligt.
Inmiddels is de wind veranderd van prettig naar minder prettig naar onaangenaam, de temperatuur is gezakt en in de verte is een zandstorm in de maak.
Eenmaal terug bij Sams Town lopen we richting camping. We kunnen op de wind leunen, krijgen zand in neus en ogen, krijgen het koud en de camping is verder dan we dachten.
En als je op dat moment óók nog de reclameborden voor de musical “De Menopause”ziet, dan denk je bij jezelf : “het is toch wel tobben in Las Vegas”....
Terwijl we staan te schuilen voor de wind in een bushokje denken we ineens aan ons buskaartje van die ochtend. Er komt een bus en we stappen er maar gewoon in. Kaartje door de gleuf en yes, weer werkt het! We kunnen nog twee haltes meerijden. We worstelen nog even 200m tegen de wind in, eten lekker in het restaurant naast de camping en zijn níet vóór donker thuis.
-
20 April 2015 - 08:57
Yvonne:
uitgestript door de wind ,
Wel een reden om nog een keer te gaan -
20 April 2015 - 09:33
Hans En Yvonne:
Je kunt niet alles hebben in het leven, in een top vakantie kunnen ook wel tegenslagen zitten, k zou zo willen ruilen, ook al is de wind te hard en je krijgt niet alles te zien. Maar de grand canyon en Las Vegas zien das voor ons nog een grote wens ,geniet maar lekker van die dure biertjes en haal die buskaart niet te vaak door de gleuf, anders ben je zo aan het eind van je reis.
veel plezier nog. -
20 April 2015 - 10:38
An:
Wat een geluk dat het zo hard waaide! Kun je volgend jaar weer gaan. -
20 April 2015 - 10:41
Francien:
Jullie maken zo heel wat mee. Heb je in ieder geval veel verhalen om te vertellen, later, als die kleine Jibbe een grote kerel is: lang geleden, toen opa en oma met de camper door Amerika reden, toen .... -
20 April 2015 - 17:32
Wilma:
Heerlijk Las Vegas, wat een nep ... zoveel dat het weer geweldig is.... jammer van de wind maar gelukkig had je die niet toen je met de heli ging want anders... De wind.
Liefs, Wilma
-
21 April 2015 - 17:04
Hanneke:
Wat een winderig verhaal, maar gineke wel weer leuk en verrassend geschreven!! -
21 April 2015 - 18:12
Rita:
Hey Strippers!
Fantastisch al die avonturen, komt ons deels heeeeeel erg bekend voor... Wat gaat het snel zo'n reis, volgende week alweer de camper inleveren, 't zou niet moeten mogen, maar ja, aan alles komt een eind.... De wind is trouwens een goede reden om volgend jaar nog een keer de trip te maken, want er zijn vast nog veel meer highlights die jullie niet gezien hebben.
Have fun
Groet,
Rietje -
25 April 2015 - 22:38
Liesbeth Kelly:
Gaan jullie het nog een keer proberen?
groetjes
Liesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
