Je moet wèl je plaats weten.....

6 april 2015.
Je moet wèl je plaats weten.....

De volgende ochtend is de wind iets gaan liggen, maar er staat ondanks dat nog een straffe wind. Nù is de campingbaas wèl aanwezig. Het was een vrolijk Pasen voor hem.....
We zijn niet helemaal zeker van de conditie van de weg die wij zouden willen rijden. Bij de receptie is men erg hulpvaardig; we krijgen een zeer gedetailleerde kaart mee naar de camper. We willen naar de Grand Sand Dunes in het zuiden van Colorado, moet erg mooi zijn zegt men. We vinden de juiste route, dus contactsleutel uit-check, slide in-check, alles klemvast-check, wegenkaart terug-check, betaald-check, en op naar de Grand Sand Dunes.
Het waait nog steeds, blijkt normaal te zijn. Hoe zouden anders die enorme duinen, de hoogste in de VS, anders zijn ontstaan? Rivieren hebben duizenden jaren lang hun zand hier gebracht en net zo lang heeft de straffe wind die we al dagenlang voelen, de droge zandkorrels opgepikt en de duinen gevormd, duinen die elk seizoen een andere vorm kunnen krijgen.
We hebben gelopen langs de nagenoeg droge rivier. Een prachtig natuurgebied!
De duinen van 200m hoog zijn we toch maar niet opgegaan....... Aan de hoogte hier, 2000m, moeten we toch nog een beetje wennen. Als we later de Wolf Creek Pass van meer dan 3000m hoogte passeren zijn onze nagels en lippen nog net niet blauw...
Het is een prachtig (ski)gebied waar we doorheen rijden. De hellingen nog steeds wit, maar de wegen zijn schoon. Wel iets anders dan vorig jaar, toen we elders op de zelfde hoogte in een flinke sneeuwbui terecht kwamen.
Op onze route passeren we ook Meza Verde, een National Park.
Een grote canyon, waar de oorspronkelijke bewoners, de Navajo indianen, hun huizen hebben gebouwd in de grote ruimtes in de wanden van de canyon.
We hebben een overnachting in de planning in Cortez en als we het stadje binnenrijden staan we bijna direct voor de ingang van de camping. De receptie is al gesloten maar aan de deur hangt een whiteboard waarop de nog vrije plaatsen op deze camping staan vermeld. Nrs 7-8-10-19-36. We rijden een rondje en besluiten voor nr 8 te kiezen. Dat nr kunnen we dus wissen op het whiteboard.
We rijden de plek op, gooien slangen en kabels uit, ledigen de grijswatertank en zitten nog even heerlijk in de zon.
De volgende ochtend werken we de checklist weer af en vertrekken.
Op dat moment komen we erachter dat we de hele nacht op nr 9 hebben gestaan....... :-)